"அது இருக்கும்போது இது இருக்காது இது இருக்கும்போது அது இருக்காது"ங்கற தியரி என் வாழ்வில் உடலுறவு விசயத்தில் உண்மையாகாவிட்டாலும் கம்ப்யூட்டர் விசயத்தில் உண்மையாகிவிட்டது. ஆம் பேப்பர் பேனா வைத்து எழுதிக்கொண்டிருந்த பொதிருந்த க்ரியேட்டிவிட்டி இப்போது ப்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர். தற்போது நான் இந்த பதிவை தட்டச்சி கொண்டிருக்கும் கம்ப்யூட்டர் மூன்றாவது கம்ப்யூட்டர்.
இன்டர் நெட் சென்டரில் மணிக்கு பத்து ரூபாய் கொடுத்து தட்டச்சிய போதெல்லாம் கற்பனை ஊற்றாய் பெருகியது. இப்பவும் பெருகுது ட்ராஃபிக் ஜாம் கணக்கா எல்லா ஐடியாவும் ஒரே நேரத்துல வந்து முண்டியடிக்குது.
அதுக்கு ஒரு டெக்னிக் வச்சிருக்கேன். ப்ரபோசல்ஸ்னு தனியா ஒரு ஃபைல் போட்டுவச்சிருக்கேன்.உதிரியா வர்ர ஐடியாவை எல்லாம் அதுல லோட் பண்ணிருவன். அப்புறம் ஒன்னொண்ணா தட்டச்ச முயற்சி செய்வேன் .அப்படியும் புத்தி அலைபாயும். என்னடா இது நமக்கே சவ சவனு தோணூது. சனம் எங்கே படிக்க போவுதுனு தோணூம். படக்குனு அதை க்ளோஸ் பண்ணிட்டு அடுத்த ப்ரபோசலுக்கு போயிருவன். ( நாற்பதுல நாய் புத்தின்னா இதான் போலும்)
முதல் இரண்டு கம்ப்யூட்டர்களும் வந்து போன கதையையும், இந்த கம்ப்யூட்டர் வந்த கதையையும் சொன்னால் ஏறக்குறைய என் கதையை அதிலேயே அடக்கிவிடலாம். என் கதை என்பது பார்வையின் மறுபக்கம் சினிமாவோட ஸ்க்ரீன் ப்ளே மாதிரி ஒரு கோணத்தில் பார்த்தால் ஒரு சாதனையாளனின் கதை. மற்றொரு கோணத்தில் பார்த்தால் தோற்றுப்போனவனின் கதை.
சைக்காலஜி படி சொன்னால் 1987 வரை சேஃப்டி ஜோன்லயே காலத்தை கழிச்சேன். இடையிடையே சின்ன சின்ன வேலை நிறுத்தம், போராட்டம் இருந்திருக்கலாம். இருந்தாலும் சேஃப்டி ஜோன்லதான் இருந்தேன்.
1987 ல் ரெகுலர் லைஃபை சேஃப்டி ஜோனை விட்டவன் 2007 வரை ப்ரெட் ஹண்டர். நெம்பர் ஒன் என்ற அந்தஸ்து எனக்கேதும் புதிதல்ல. ஏற்கெனவே எனக்கு எந்த தகுதியும் இல்லாத போதே அதை இருபது வருடம் வரை அனுபவித்தவன் நான். பல காலத்துக்கு பின் டமிலர்ஸ் டாட்காம் தரும் ரேங்க் பட்டியலில் நெம்பர் ஒன் ஆனேன். இடைக்கால சொல்ல ஆரம்பித்தால் ஓடியே போவீர்கள் என்று தெரியும்.
எனவே மூன்று கம்ப்யூட்டர்களை பற்றி மட்டும் ஒரு தொடர் பதிவை போட உத்தேசம்.
